W jakiej formie stosuje się pokrzywę?
Pokrzywa jest rośliną, która dostarcza naszemu organizmowi wielu korzyści. Choć istnieje kilka gatunków pokrzywy, to właśnie pokrzywa zwyczajna jest tą, którą najczęściej stosuje się w domowych sposobach na wszelkiego rodzaju dolegliwości i problemy zdrowotne. Oprócz tego, że jest składnikiem wykorzystywanym w kuchni, ma również właściwości oczyszczające, ściągające i moczopędne.
Czym jest pokrzywa i kiedy ją stosować?
Znana również jako Urtica, ze względu na rodzaj i przynależność do rodziny pokrzywowatych (Urticaceae), jest rośliną charakteryzującą się osobliwym aromatem i liśćmi pokrytymi warstwą małych kłujących włosków, które wydzielają zasadową substancję. Nie na darmo nazywano ją również rośliną ślepców, gdyż nie trzeba jej widzieć, aby zauważyć jej szczególną fakturę.
Jego właściwości zapewniają naszemu zdrowiu wielorakie korzyści, począwszy od łagodzenia zaburzeń trawiennych, anemii czy wyczerpania fizycznego, dolegliwości mięśniowych i reumatyzmu po problemy dermatologiczne. W medycynie naturalnej istnieje wiele terapii opartych na pokrzywie ze względu na jej pozytywne działanie i dużą moc leczniczą.
Jak stosuje się pokrzywę?
Wykorzystuje się zarówno łodygę, jak i liść. Pokrzywę stosuje się w postaci naparu, jako krem, a nawet w kroplach.
- W naparach: jako element leczenia zapalenia stawów, reumatyzmu. Poznaj właściwości pokrzywy w formie naparu tutaj.
- Jako ekstrakt lub proszek: może być spożywany z innymi pokarmami.
- Jako płukanka: do włosów przy leczeniu schorzeń takich jak łupież.
- Jako maść: w przypadkach hemoroidów.
- Jako krem: na skaleczenia, pręgi i stany zapalne skóry.
Przeciwwskazania, ryzyko i skutki uboczne stosowania pokrzywy
Ciąża lub karmienie piersią: spożywanie pokrzywy jest przeciwwskazane zarówno w postaci naparu, jak i kapsułek.
Choroby: osoby z niewydolnością serca, hipotensją (niskim ciśnieniem krwi) lub niewydolnością nerek nie powinny przyjmować pokrzywy.
Zalecana dawka: leczenie powinno trwać około trzech tygodni.
Zagrożenia: ponieważ zawiera m.in. histaminę i kwas mrówkowy, w kontakcie ze skórą przybiera wręcz opinię „chwastu”, gdyż może zmieniać jej pH, ulegać lekkim stanom zapalnym lub powodować ukłucia. Ale to nie dorównuje jej korzystnym cechom.
